Η κα. Παπαρήγα ανέφερε τα Κ.Π. σε συνέντευξή της στη ΝΕΤ

25/01/2008
Εκπομπή: " Πρωινές Χειρηλασίες" με τους Κατερίνα Σερέτη και Γιάννη Καλαμίτση.

Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξης με την Αλέκα Παπαρήγα, γενική γραμματέα του ΚΚΕ:

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που
το όποιο χρειάζεται λύση σε αυτόν τον τόπο.»

Α. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: «Θέλω αρχικά να σταθώ σε ένα πρόβλημα, που, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι πρόβλημα του λαού αλλά είναι πρόβλημα της πολιτικής ζωής του τόπου και με αυτή την έννοια γίνεται πρόβλημα του λαού. Θέλω να κάνω μία έκκληση προς πάσα κατεύθυνση. Καταρχήν προς αυτό που λέγεται διανόηση, προς πανεπιστημιακούς, προς επιστημονικούς συλλόγους, προς καλλιτέχνες και αν θέλετε σε ένα μεγάλο μέρος των δημοσιογράφων, γιατί δεν πιστεύω ότι όλοι οι δημοσιογράφοι βράζουν στο ίδιο καζάνι συλλήβδην, να κάνω μια έκκληση: Να συνταχθούμε πίσω από μια φράση. ΣΤΟΠ! Υπάρχει βόθρος και εγώ δεν προτείνω να τον καλύψουμε με αποσμητικό, αλλά αυτά που γίνονται τον τελευταίο καιρό οξύνονται και μεγαλώνουν από την πλειοψηφία των ΜΜΕ.
Δεν ξέρω αν οι ιδιοκτήτες έχουν δώσει τέτοια γραμμή, δεν έχω τέτοιες αποδείξεις, αλλά τουλάχιστον τα στελέχη, ένα μέρος των δημοσιογράφων παίζουν με τον πόνο του κόσμου. Εν πάση περιπτώσει δέκα λεπτά την ημέρα αρκεί να ασχολούμαστε με τον Ζαχόπουλο και με την όλη υπόθεση. Και επεκτείνεται, ανοίγει δίχτυ. Βρέθηκε ένα σκάνδαλο που κατά τη γνώμη μου δεν είναι και το μεγαλύτερο του 20ου αιώνα και του 21ου στην Ελλάδα και εδώ ανοίγουν και παίζονται πάρα πολλά παιχνίδια. ΣΤΟΠ. Δεν μπορεί να γίνει απαγόρευση. Όσο δυνατό λιγότερος χρόνος. Και ο χρόνος αυτός να είναι ουσιαστικός.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Αν κατάλαβα καλά, λέτε βόθρος υπάρχει ας μην το καλύψουμε με αποσμητικά αλλά ας μην βουτάμε και εμείς μέσα.»

Α. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: « Ακριβώς. Να πω την ιεράρχηση των προβλημάτων. Μπορεί να πει κανείς ότι έχει έναν υποκειμενικό κομματικό χαρακτήρα. Δεν έχει σημασία έχει το ένα δυο, τρία τα προβλήματα. Δουλειά εισόδημα, σύνταξη, υγεία, πρόληψη, συνταξιοδότηση, παιδεία. Υπάρχουν ζητήματα αντισεισμικής θωράκισης, διαχείρισης του νερού υπάρχουν θέματα χρήσης γης , τσιμεντοποιούνται, ιδιωτικοποιούνται μεγάλοι χώροι κτλ. Εγώ θα πρόσθετα και αυτό και προβλήματα διεθνή που είναι στο τέλος των ειδήσεων. Έχουμε εξελίξεις και θα έχουμε στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο, στο Κυπριακό, στη Μέση Ανατολή. Αυτά τα προβλήματα υπεισέρχονται στην καθημερινότητα την ελληνική από πάρα πολλούς δρόμους. Από εκεί και πέρα τι να σας πω δεν είναι πρόβλημα η κατάσταση στον αθλητισμό, στο ποδόσφαιρο και στους άλλους αθλητικούς χώρους. Όπως γίνονται οι επενδύσεις στους αγωγούς πετρελαίου, όπως γίνεται στις τηλεπικοινωνίες, όπως γίνεται μια σειρά πράγματα, έχει γίνει και το ποδόσφαιρο μια επένδυση.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Σας είδαμε να μιλάτε για τα ναρκωτικά χτες. Αυτό δεν είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Ήταν η πρώτη φορά που ο κ. Κουβέλης, ήταν πρώτη φορά που την ίδια μέρα μιλήσανε δυο άνθρωποι για πρόληψη.»

Α. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: « Το ραντεβού με τους ανθρώπους αυτούς που δουλεύουν στα κέντρα πρόληψης είχε γίνει πιο πριν, συνέπεσε χθες να υπάρχει συνέντευξη Τύπου του κ. Στεφάνη και έτσι λίγες ώρες πριν κάνω την συνάντηση πήρα και το απόσπασμα της Σ/Τ όπου εκεί είναι εξής αναγγελία. Κλείνει το Κέντρο Έρευνας για το ζήτημα της πρόληψης, της αποδέσμευσης από τα ναρκωτικά, της απεξάρτησης και της κοινωνικής επανένταξης. Υπήρχε ένα κέντρο έρευνας που ήταν σημείο αναφοράς, δοκίμαζε διάφορες μεθόδους, παρακολουθούσε, έκλεισε. Πριν ένα χρόνο, έκλεισε το κέντρο εκπαίδευσης στελεχών. Υπάρχει ένα κέντρο Στελεχών το οποίο είναι άνθρωποι που έχουν τελειώσει ψυχολογία, κοινωνική ψυχολογία, διάφορα επαγγέλματα ας πούμε κοινωνικού χαρακτήρα. Αυτοί εκπαιδεύονται για το πώς θα κάνουνε την πρόληψη. Λοιπόν, χρωστάνε 7,5 εκ στους ανθρώπους αυτούς, μισθούς δηλαδή, οι μισθοί είναι από 700 ευρώ, 800 ευρώ άντε να φτάσει και σε λίγους σε 1000 ευρώ. Λοιπόν και τους χρωστάνε 7,5 εκ από τους μισθούς τους, καταλαβαίνετε. Είναι δεδουλευμένα αυτά. Πριν λίγες μέρες στη Βουλή έγινε συζήτηση για το πόρισμα της επιτροπής της κοινοβουλευτικής για τα ναρκωτικά. Ε, δεν μπορεί να λέμε φιλολογίες. Εγώ την είδα τη συζήτηση από την τηλεόραση της Βουλής. Δεν μπορεί να γίνονται φιλολογικές τοποθετήσεις για τα ναρκωτικά, όταν κλείνει το κέντρο στελεχών πρόληψης και όταν κλείνει το κέντρο μελέτης τεκμηρίωσης.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Και όταν και οι φορείς που υπάρχουν ,αν πάτε μια βόλτα, φαντάζομαι θα το έχετε κάνει, στους κατά τόπους ΟΚΑΝΑ σε διάφορες περιοχές είναι φρίκη οι περιοχές γύρω από εκεί. Οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί δεν προλαβαίνουν να εξυπηρετήσουν
όλους αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν. Υπάρχουν γύρω – γύρω οι έμποροι που καραδοκούν. Είναι τραγική η κατάσταση. Και αυτό δεν το επισημαίνουν.»

Α. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: « Βεβαίως και ο ΟΚΑΝΑ, έχει περιοριστεί στο ζήτημα της μεθαδόνης. Εμείς λέμε το εξής πράγμα. Κόντρα σε αυτούς που μας συκοφαντούν και μας δυσφημούν. Η μεθαδόνη είναι μόνο για πορισμένες ειδικές περιπτώσεις. Δεν μπορεί να είναι γενικευμένο, διότι πάλι είναι μια εξάρτηση. Μετά δεν υπάρχει μεθαδόνη γι’ αυτόν που παίρνει κοκαΐνη. Το θέμα λοιπόν είναι η μάχη για την απεξάρτηση. Ειδικές περιπτώσεις άλλος που είναι 60 χρονών, 55, είναι ένας με AIDS, ένας με ηπατοπάθεια, εκεί τώρα είναι δύσκολο, πρέπει να κερδίσει χρόνο, αυτού του δίνεις μεθαδόνη, είναι μεγάλης ηλικίας άνθρωπος. Αλλά στο 18χρονο, δεν μπορείς να δώσεις μεθαδόνη, θα δώσεις άλλη μάχη. Εν πάση περιπτώσει τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο και στο τέλος θα συζητιέται η καταστολή, που δε λύνει το πρόβλημα.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: « Αν μου επιτρέπετε, εκτός του ότι η βαρύτητα είναι στην πρόληψη, που θα έπρεπε μάλλον να είναι και όχι στις καταστολές και ο,τιδήποτε άλλο, θέλω να πω το εξής. Δεν έχουμε σωστές προτεραιότητες, δεν είναι δυνατό να ξοδεύουμε, δηλαδή κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι κάποια πράγματα προέχουν. Ωραία να έχουμε και πολιτιστική ζωή και να χαλάμε πολλά χρήματα, αυτό όμως εφόσον έχουμε λύσει άλλα ζωτικότερα προβλήματα. Δηλαδή μήπως πρέπει να μειώσουμε δαπάνες που γίνονται σε κάποιους τομείς, που δεν είναι τόσο αναγκαίο αυτή τη στιγμή να υπηρετηθούν και να τα ρίξουμε τα λεφτά αλλού. Δεν μπορούμε να χρωστάμε 7 εκατομμύρια ευρώ σε αυτούς τους ανθρώπους για την πρόληψη. Εγώ ξέρω τι σημαίνει η απέλπιδα προσπάθεια να προσπαθήσεις να τους κάνεις καλά αυτούς τους ανθρώπους. Ήταν η πρώτη δουλειά που έκανα στο Πανεπιστήμιο δουλεύοντας σε ίδρυμα ηρωινομανών. Είναι μια πάρα πολύ σκληρή κατάσταση και πρέπει να βοηθηθεί.»

ΠΑΠΑΡΗΓΑ: « Ακριβώς, να σας πω τι μάχη έδωσαν οι άνθρωποι της πρόληψης; Υπάρχουν αυτά τα κέντρα πρόληψης που αρχικά δεν τα δέχονταν οι δήμοι ή και οι κάτοικοι. Η πρόληψη καταρχήν απευθύνεται σε ομάδες που είναι πιθανόν να πέσουν στα ναρκωτικά. Γιατί όταν πάει κάποιος που έχει πάρει ουσία, πρέπει να τον παραπέμψεις στην απεξάρτηση, λοιπόν απευθύνεται σε ομάδες που είναι πιθανά θύματα και αυτά τα κέντρα πρόληψης πρέπει να είναι μέσα στις πόλεις, πού θα τα βάλεις στα βουνά; Και κάναμε μια τεράστια προσπάθεια και συμφιλιώθηκαν οι κάτοικοι, και σωστά, με αυτή την παρουσία, πάνε οι γονείς εκεί να μάθουν πώς μπορούν να αναγνωρίσουν εάν τα παιδιά τους είναι επιρρεπή ή παίρνουν ναρκωτικά. Να πω για την ιεράρχηση, ξέρετε τη γενικότερη αντίρρησή μας, εμείς αν θέλετε τα βλέπουμε όλα κάτω από την αντίθεση κεφάλαιο-εργασία. Επομένως όλες οι ιεραρχήσεις είναι συγκεκριμένες, αλλά ας πάω και σε αυτό το επίπεδο που βάζετε εσείς. Βεβαίως κάναμε τους Ολυμπιακούς αγώνες, δώσαμε ό,τι δώσαμε, έγινε άρτος και θεάματα, τους έχουμε ξεχάσει ότι έγιναν και συνεχώς μας υπενθυμίζουν ότι η Ελλάδα αναβαθμίστηκε παγκόσμια, εμείς δε θέλουμε τέτοιες αναβαθμίσεις, εμείς θέλουμε αν θέλετε τα χρήματα να πηγαίνουν σε τομείς που δε φαίνονται, όταν ας πούμε πίνεις υγιεινό νερό δε φαίνεται, αλλά το νιώθεις, όταν γίνεται αντισεισμική θωράκιση στην περιοχή σου δε φαίνεται, αλλά το ζεις. Επομένως για τους νέους το κύριο θέμα είναι, ένα η ανασφάλεια. Τρέχουν όλοι να μπουν στα πανεπιστήμια, είχε γίνει κέντρο της ζωής τους να μπουν ,τρέχουν όλοι στα φροντιστήρια και βρίσκουν αδιέξοδα. Υπάρχουν, λοιπόν μια σειρά τέτοια προβλήματα και αναμφισβήτητα για να μιλήσω και πρακτικά, εμείς ζητάμε εδώ και τώρα να ανοίξει σχολή εκπαίδευσης στελεχών, να πληρωθούν οι άνθρωποι, να υπάρξει κέντρο τεκμηρίωσης, ώστε να είναι και σημείο αναφοράς για τον κάθε εκπαιδευτή. Ο εκπαιδευτής για παράδειγμα που δουλεύει στον τομέα της πρόληψης και της απεξάρτησης πρέπει να έρχεται σε επαφή με όλες τις τελευταίες μελέτες. Να ξέρει ποιες μέθοδοι έχουν τα περισσότερα αποτελέσματα.»

......