Είπα-ξείπα με τα ναρκωτικά
Της ΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΠΑ- ΣΟΥΛΟΥΝΙΑ
Μόλις πριν από μερικούς μήνες η κυβέρνηση εξήγγειλε πομπωδώς την «απορρόφηση» των θεραπευτικών μονάδων του ΟΚΑΝΑ από το ΕΣΥ! Τον Ιούνιο του 2007 ο υπουργός Υγείας, Δημ. Αβραμόπουλος, δήλωνε στην «Κ.Ε.»: «Τα νοσοκομεία διαθέτουν τεχνογνωσία και υποδομή. Το ΕΣΥ είναι υποχρεωμένο να αντέξει και οι εξειδικευμένοι ιατροί είναι υποχρεωμένοι να αναλάβουν την απεξάρτηση».
Σήμερα αυτές οι δηλώσεις αυτοακυρώνονται και οι μονάδες του ΟΚΑΝΑ τοποθετούνται απλώς στο «προαύλιο» του ΕΣΥ. Χωρίς δηλαδή να έχουν καμία οργανική σχέση με τα νοσοκομεία.Σαν να πρόκειται για επιτραπέζιο παιχνίδι, το υπουργείο Υγείας τα «μαζεύει», λέγοντας ότι δεν «καταλάβαμε» καλά και ότι ο οργανισμός δεν πρόκειται να καταργηθεί. Και πως η ένταξη των θεραπευτικών μονάδων στα νοσοκομεία θα είναι μόνο χωροταξική και όχι οργανική. Ξεχνούν, προφανώς, ότι τα λεγόμενά τους περιλαμβάνονται ακόμη και σήμερα στο κείμενο του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Ναρκωτικά, που το υπουργείο έχει καταθέσει προς διαβούλευση στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής.Και ενώ αυτά τα τραγελαφικά συμβαίνουν, η κυβερνητική πολιτική για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών δεν ναυαγεί, γιατί απλώς δεν υπάρχει. Ο πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, Γ. Φωτεινόπουλος, επιμένει, ωστόσο, να την υπερασπίζεται προβάλλοντας ποσοτικά στοιχεία, όπως η αύξηση των μονάδων που είναι εγκατεστημένες σε κοντέινερ, στα προαύλια των νοσοκομείων (Κατερίνη, Πρέβεζα, Βόλος, Κέρκυρα, ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης). Θεωρεί ότι αυτό επαρκεί για την επίλυση των προβλημάτων των ναρκωτικών, καθώς ελπίζει ότι η λίστα αναμονής θα αρχίσει να μειώνεται.Μετάθεση ευθυνώνΟυδείς αμφισβητεί ότι η ύπαρξη μονάδων είναι ένα σημαντικό γεγονός. Ομως η χορήγηση υποκατάστατων από μόνη της δεν συνιστά θεραπεία αν δεν συνοδεύεται από ψυχοκοινωνική στήριξη. Και, δυστυχώς, στον τομέα της πρόληψης καταστρέφεται συστηματικά ό,τι με κόπο είχε δημιουργηθεί.Τα 72 κέντρα πρόληψης, που η αποτελεσματικότητά τους στα 10 χρόνια λειτουργίας τους έχει αναγνωριστεί και εκτιμηθεί τόσο από τις τοπικές κοινωνίες όσο και από το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο, «πάνε περίπατο» το ένα μετά το άλλο. Οι εργαζόμενοι (καταξιωμένοι επιστήμονες) παραμένουν εργασιακά εκτεθειμένοι δουλεύοντας αμισθί, «ζητιανεύοντας» τα 12,55 εκατ. ευρώ που τους οφείλουν και, το τραγικότερο, χωρίς να διακρίνουν καμία πολιτική βούληση για την επίλυση κρίσιμων δομικών προβλημάτων.Ο Γ. Φωτεινόπουλος, με επιστολή του, αναγνωρίζει, βεβαίως, ότι τα κέντρα αποτελούν την αιχμή του δόρατος στην καταπολέμηση των ναρκωτικών παραδεχόμενος με διπλωματικό τρόπο ότι «η ευθύνη της απρόσκοπτης λειτουργίας των κέντρων είναι ευθύνη όλων». Σε ερώτηση, όμως, πώς θα επιλυθούν τα προβλήματα καθώς κέντρα της επαρχίας αλλά και της Αττικής (Αργυρούπολη, Γλυφάδα, Ελληνικό) έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας, αοριστολογεί: «Μακάρι να είχα τα χρήματα. Η ευθύνη στον τομέα αυτόν ανήκει στο υπουργείο Υγείας».Από τον Αννα στον Καϊάφα, δηλαδή, με το υπουργείο Εσωτερικών να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα από απόσταση ασφαλείας και να αρνείται να καταβάλει τη δική του συμμετοχή, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία ότι ο ΟΚΑΝΑ δεν είναι συνεπής στις δικές του υποχρεώσεις (σ.σ.: δεν καταβάλλει δηλαδή το δικό του μερίδιο).Ποιος την πληρώνει; Σε πρώτη φάση οι εργαζόμενοι, σε δεύτερη, και αυτό είναι το πιο σημαντικό, όλα τα μέλη κάθε τοπικής κοινωνίας που στερούνται των υπηρεσιών της πρόληψης. Η Μαρία Παυλίδου, αντιδήμαρχος Καλαμαριάς και πρόεδρος του κέντρου πρόληψης Ανατολικής Θεσσαλονίκης «Ελπίδα», μας εξηγεί ότι η πολιτική του ΟΚΑΝΑ τα τελευταία χρόνια θυμίζει το «διαίρει και βασίλευε»:«Υπογράφει μεμονωμένες συμβάσεις, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ενιαίος τρόπος υπολογισμού της μισθοδοσίας. Η τελευταία προσπάθεια του ΟΚΑΝΑ να απεμπλακεί από τις νομικές του ευθύνες ήταν η τοποθέτηση μιας εμβόλιμης παραγράφου στις νέες τριετείς συμβάσεις, με την οποία μεταθέτει την ευθύνη χρηματοδότησης των κέντρων στο υπουργείο Υγείας. Αναφέρει η επίμαχη παράγραφος ότι ο οργανισμός θα αποδίδει τα ποσά που έχει συμφωνήσει, με την προϋπόθεση ότι θα του έχει καταβληθεί όλο το ποσό έγκαιρα από το υπουργείο».«Συμφέροντα εισαγωγέων»Τα διοικητικά συμβούλια των κέντρων πρόληψης στοχεύουν, τώρα, στη δημιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου, ώστε να υπάρχει ένα ενιαίο μέτωπο στη θεσμική κατοχύρωση των αιτημάτων των εργαζομένων. Η Μ. Παυλίδου σημειώνει: «Στόχος αυτής της πρωτοβουλίας είναι να εξασφαλιστεί η λειτουργία των κέντρων, ακόμη και αν αυτό απαιτεί την προσφυγή μας στη Δικαιοσύνη».
Από τη Ρόδο ο πρόεδρος του κέντρου πρόληψης «Δίοδος», Γιάννης Δαδήρας, δίνει μια άλλη διάσταση στο πρόβλημα: «Η στάση του ΟΚΑΝΑ και της κυβέρνησης ίσως δεν είναι πια «μία από τα ίδια», δηλαδή αναλγησία, «εξοικονόμηση πόρων» για να κλείσουν οι μαύρες τρύπες του Αλογοσκούφη. »Το χειρότερο είναι ότι, ίσως, πίσω από αυτή την απαξίωση των κέντρων πρόληψης, που οδηγεί στο κλείσιμό τους, βρίσκονται οικονομικά συμφέροντα μεγαλοεισαγωγέων «υποκαταστάτων».
Τα προγράμματα χορήγησης υποκατάστατων είναι αναγκαία, αλλά δεν πρέπει να είναι τα μόνα που θα λειτουργούν. Αγωνιούμε μήπως αυτή η υποψία μας βγει αληθινή! Γιατί τότε θα έχουμε κουρελιάσει την αρχαία ρήση «κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν».
*Οι εργαζόμενοι, μετά την κινητοποίηση που πραγματοποίησαν στη ΔΕΘ, συνεχίζουν με διαδηλώσεις και απεργίες σε όλη τη χώρα. Αποστέλλουν, τέταρτη φορά, προσωπική επιστολή στον πρωθυπουργό (στις προηγούμενες είτε δεν υπήρξε απάντηση, είτε κατά τα ειωθότα παραπέμφθηκε το θέμα στους αρμόδιους υπουργούς) βάζοντάς τον προ των ευθυνών του για το κλείσιμο των κέντρων πρόληψης.
*Οσον αφορά το πολυδιαφημιζόμενο εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Ναρκωτικά δεν περιλαμβάνει δεσμεύσεις για τους εργαζομένους των Κ.Π. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν: «Οσο πιο άδεια είναι τα βαρέλια τόσο περισσότερο θόρυβο κάνουν. Τα ναρκωτικά δεν μας τρομάζουν... μας τρομάζουν τα προσωπεία τους!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου