Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

Πρόσκληση σε Συνέλευση Μελών (Παράρτημα Αιγαίου)


ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ


                                                                                                            

                                                                                                      Αθήνα, 23 Φλεβάρη 2017
                                                                                     
                                                             
Προς: Μέλη του Σωματείου


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ 
(ΑΙΓΑΙΟ)

Αγαπητοί/-ές συνάδελφοι,

Σας προσκαλούμε σε Γενική Συνέλευση των Μελών του Σωματείου Παραρτήματος Αιγαίου, την Δευτέρα, 13 Μαρτίου 2017 και ώρα 1.00 μμ., στη Ρόδο (Ερυθρού Σταυρού 37) .

Θέματα Ημερήσιας Διάταξης:

1.      «Ενημέρωση για τρέχουσες εξελίξεις».
2.     «Προώθηση της πρότασής μας για συγκρότηση θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Κέντρων Πρόληψης».

Υπενθυμίζουμε ότι δικαίωμα ψήφου έχουν όλα τα ταμειακώς τακτοποιημένα Μέλη του Σωματείου. 

Εκ μέρους του Δ.Σ.,

Ο Πρόεδρος                                   Ο Γραμματέας


      Νίκος Λάιος                               Θανάσης Θεοδώρου

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Ανάμεσα σε κρότους και σιωπές (συνεργασία μας με το Νόστιμον Ήμαρ): "Καθολική Πρόληψη: Πρόσκληση για συνάντηση και διάλογο σε καιρούς που ευνοούν τη σιωπή και την απουσία"


Καθολική Πρόληψη: Πρόσκληση για συνάντηση και διάλογο σε καιρούς που ευνοούν τη σιωπή και την απουσία





Της Χριστίνας Τσολάκη*

Η πανελλαδική συντροφιά των 75 -σήμερα- Κέντρων Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας υλοποιεί εδώ και είκοσι χρόνια τη συντριπτική πλειοψηφία δράσεων Πρόληψης στη χώρα. Αυτές περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα εξαρτήσεων και επικίνδυνων συμπεριφορών, καθώς και την προαγωγή της ψυχοκοινωνικής υγείας: χρήση ουσιών, διαδίκτυο, εκφοβιστικές συμπεριφορές, διαφορετικότητα, ρατσισμός, διαχείριση πένθους κ.λπ.

Δύσκολος και φιλόδοξος ο ρόλος των Κέντρων Πρόληψης, λοιπόν, αφού απαιτεί πολυεπίπεδες παρεμβάσεις από τον άνθρωπο μέχρι την κοινότητα με στόχο την αναίρεση όλων των κοινών γενεσιουργών αιτιών των εξαρτητικών συμπεριφορών και των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων.

Παρεμβάσεις σε ατομικό επίπεδο που αφορούν την αντιμετώπιση προσωπικών μας δυσκολιών, παραγόμενων σε ένα δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο με τη σειρά του διαμεσολαβεί και αντανακλά στα μέλη της κοινωνίας την κοινωνική κρίση, την κρίση αξιών και θεσμών.

Παρεμβάσεις, άρα, και σε συλλογικό επίπεδο, για την κοινωνική ενδυνάμωση και συνοχή ως βασικό προαπαιτούμενο «θωράκισης» του ανθρώπου απέναντι στις εξαρτήσεις.

Παρεμβάσεις με έμφαση στους συνδετικούς κρίκους ανάμεσα στο προσωπικό και το συλλογικό, δηλαδή στις σχέσεις. Στις σχέσεις που εδράζονται στον σεβασμό, την εμπιστοσύνη και την αποδοχή, διευκολύνοντας την ενίσχυση των όρων αυτοπροστασίας και αλληλοπροστασίας, αναπλάθοντας πλαίσια/περιβάλλοντα με την ενεργό δράση και ευθύνη των μελών της εκάστοτε κοινότητας. Δηλαδή, παρεμβάσεις στον πυρήνα της κοινοτικής δουλειάς


Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Νόστιμον Ήμαρ


Για το βίωμα και τη συνείδηση - Θ. Γιούργας: "Φιλοσοφικοί Περίπατοι: Κάτι τρέχει με την Μαίρη…"


Φιλοσοφικοί Περίπατοι: Κάτι τρέχει με την Μαίρη…



Με τον Θωμά Γιούργα
Το 1982 ο φιλόσοφος Φρανκ Τζάκσον μας προσέφερε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και επιδραστικά νοητικά πειράματα. Πρωταγωνίστρια του νοητικού πειράματος είναι η Μαίρη, μια ιδιοφυής νευροεπιστήμονας με ειδίκευση στο χρώμα.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι η Μαίρη βρίσκεται εγκλωβισμένη σε ένα ασπρόμαυρο δωμάτιο, φοράει ασπρόμαυρα ρούχα, η τηλεόραση του δωματίου είναι ασπρόμαυρη, όπως ασπρόμαυρα είναι και όλα τα βιβλία που διαβάζει (και είναι και ΠΑΟΚ). Παρότι όμως η Μαίρη ζει σε έναν εξολοκλήρου ασπρόμαυρο κόσμο, έχει διαβάσει και κατανοήσει τα πάντα για την φύση των χρωμάτων και έχει πλήρη επιστημονική γνώση επί του θέματος.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Νόστιμον Ήμαρ

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017

Ανάμεσα σε κρότους και σιωπές (συνεργασία μας με το Νόστιμον Ήμαρ): "Καπιταλισμός και Εξαρτήσεις"



Καπιταλισμός και Εξαρτήσεις




























Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη*
Το συλλογικό έργο του Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων «Κοινότητα, πρόληψη των εξαρτήσεων, Κέντρα Πρόληψης» [http://www.ideostato.gr/2016/11/e-book.html], με αφορμή το οποίο ξεκίνησε η συνεργασία τους με το Νόστιμον Ήμαρ, δεν έχει μονάχα ενδιαφέρον για αυτό που είναι ως συγγραφικό έργο, για το περιεχόμενο του δηλαδή, αλλά και για τη διαδικασία της οποίας είναι δημιούργημα. Γιατί πρόκειται για μια συλλογική συνδικαλιστική εργασία. Και εδώ οι λέξεις αυτές, «συλλογικό, συνδικαλιστικό», επανανοηματοδοτούνται ή μάλλον αποκαθίστανται νοηματικά. Επειδή, ακριβώς, και οι δυο αυτοί προσδιορισμοί, κατορθώνουν να υπερβούν τη μίζερη και γκρινιάρικη εγωτική αυτοαναφορικότητα και ως εκ τούτου έχουν να προτείνουν.
Με τον τρόπο αυτό, σε μια εποχή αποδράσεων προς τον περίκλειστο ατομικό εαυτό ή σε δήθεν ανοιχτούς συλλογικούς εαυτούς, το βιβλίο αυτό, αν και πλούσιο και επιστημονικά τεκμηριωμένο, αυτοπαραιτείται της επιστημονικής αυθεντίας του και προσδοκεί να συναντήσει και να συναντηθεί, να διαλεχθεί ανοιχτά και να ενισχύσει, εν τέλει, τον προβληματισμό. Να διερωτηθεί «μαζί», παρά να απαντήσει «μόνο του».
Στη δική μου ελάχιστη συνεισφορά, μπροστά στη δουλειά αυτών των ανθρώπων, θα σταθώ σε κάποιους προβληματισμούς, για τη σχέση Ατομικού-Συλλογικού, με τους οποίους θεωρώ ότι «συναντήθηκα» διαβάζοντας τα κεφάλαια Α’ και Ε’ του βιβλίου, όπου μάλιστα, με περισσή φροντίδα, δίνονται βασικοί ορισμοί.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Νόστιμον Ήμαρ
_

Κατερίνα Μάτσα: Αντίδοτο στον φόβο και την ντροπή



Αντίδοτο στον φόβο και την ντροπή

14.02.2017 

Της Κατερίνας Μάτσα*

Στην κοινωνία της κρίσης που ζούμε, τα τραυματικά βιώματα που γεννούν οι καταστροφικές συνέπειες της στη ζωή των ανθρώπων τείνουν να γίνουν στοιχεία της καθημερινότητας.
Σ’ αυτά τα βιώματα της απώλειας του στοιχειώδους αισθήματος βεβαιότητας που δίνει η καθημερινή εξασφάλιση των αναγκαίων υλικών και πνευματικών όρων ύπαρξης, έχουν τη ρίζα τους πολύπλοκα και οδυνηρά συναισθήματα, με κυρίαρχα ανάμεσά τους τον φόβο και τη ντροπή. Ο φόβος ενσταλάζεται συστηματικά από τους μηχανισμούς της βιοεξουσίας στον ψυχισμό των ανθρώπων και τον διαβρώνει, τον δηλητηριάζει, πολλαπλασιάζοντας τα καταστροφικά αποτελέσματά του. Κυριαρχεί ο φόβος για το αύριο που είναι απρόβλεπτο, για το σήμερα που σφραγίζεται από μια απόλυση απ’ τη δουλειά, μια κατάσχεση του σπιτιού, τη φτώχεια και τη δυστυχία. Μαζί  με τον φόβο αναδύεται και η ντροπή. Η ντροπή είναι ένα μεταδοτικό συναίσθημα. Ντρέπεσαι για τη ντροπή του άλλου. Η ντροπή, έλεγε ο Φρόυντ, εγγράφεται στη σχέση με τον Άλλο. Την ίδια στιγμή, όμως, η ντροπή είναι και πολύ προσωπικό συναίσθημα. Το κρύβεις, το θάβεις μέσα σου, δεν το μοιράζεσαι, καταδικάζεις τον εαυτό σου στη σιωπή, γιατί στα μάτια σου η ντροπή σου είναι και η απόδειξη της ανικανότητάς σου, της αποτυχίας σου να τα καταφέρεις. Την κρατάς, λοιπόν, κρυμμένη βαθιά στον ψυχισμό σου μαζί με τα άλλα επώδυνα συναισθήματα, την ενοχή, τον θυμό, την οργή, την απελπισία, την επιθυμία να εκδικηθείς.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στον Δρόμο της Αριστεράς

_

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

Ανάμεσα σε κρότους και σιωπές (συνεργασία μας με το Νόστιμον Ήμαρ): "Η Πρόληψη ως ταξίδι με την Κοινότητα"


Η Πρόληψη ως ταξίδι με την Κοινότητα


Του Σπύρου Στογιάννη*
Δεν ξέρω τι θα ’πρεπε να σου γράψω, τι να σου ειπώ.
Πρέπει να ‘ναι μεγάλος ο κήπος που θα σε περπατήσω.
Κι ευτυχώς που είναι ο κόσμος απέραντος και τον έχουμε όλοι μαζί
και μπορεί να διαλέξει κανείς ό,τι θέλει.

«Ο χορός του κορυδαλλού» - Από τη συλλογή «Ο χρόνος και το ποτάμι» (1957) του Ν. Βρεττάκου


«Απλωσιά», «άνοιγμα», «ταξίδι», κάποιες από τις λέξεις που έρχονται στο νου καθώς παλεύω να αποτυπώσω σκέψεις των μελών των ομάδων μας που να ταιριάζουν με την πορεία των Κέντρων Πρόληψης στην κοινότητα, δουλεύοντας στο πεδίο.
Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες μια προσπάθειας από τα «πάνω», να διαρραγεί η σχέση των Κέντρων Πρόληψης με την Κοινότητα, καθώς αρμόδιοι και μη, απεργάζονται σενάρια «συγχώνευσης», αλλαγής του περιεχομένου δουλειάς μας, με την αμφισβήτηση της καθολικής πρόληψης ως φιλοσοφία και αποτελεσματική πρακτική, και τη στροφή στη «διαχείριση περιστατικών» (βλ. και το πρώτο άρθρο του αφιερώματος στο Νόστιμον Ήμαρ, του συναδέλφου Νίκου Λάιου).
Ο κόσμος μας σάμπως να έχει φτωχύνει πολύ και δεν χωρά τέτοιες «ευκαιρίες», «πολυτέλειες» ενεργοποίησης των ανθρώπων και συγκρότησης των κοινοτήτων τους  για να αντιμετωπίζουν οι ίδιοι τα ζητήματά τους. Σάμπως ο κόσμος μας να χωρά μονάχα τακτοποιημένα στενά ρυάκια, ασφυκτικές δομές, σχέσεις και προδιαγεγραμμένες πορείες ως φυσική απόρροια του «θαυμαστού νέου κόσμου» που επιβάλλεται ως τρόπος ζωής και σκέψης πανταχόθεν. Εξάλλου υποψιαζόμαστε όλο και  περισσότερο πως το να σκέφτεσαι και να δρας «διαφορετικά», σε καθιστά επικίνδυνο.
Διαβάστε τη συνέχεια του άθρου στο Νόστιμον Ήμαρ

Δελτίο Τύπου: Να αποφυλακιστεί ο Γιώργος, θεραπευόμενος του 18 ΑΝΩ


ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ
ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
12/02/2017
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Να αποφυλακιστεί ο Γιώργος, θεραπευόμενος του 18 ΑΝΩ

Πριν λίγες μέρες ο Γιώργος, θεραπευόμενος του 18 ΑΝΩ στο κρίσιμο στάδιο της επανένταξης, οδηγήθηκε στη φυλακή μετά από «παράβαση» δικαστικής απόφασης να δίνει το «παρών» σε αστυνομικό τμήμα, η οποία ελήφθη ερήμην και εν αγνοία του.
Ο Γιώργος είναι ένας από τους θαυμαστούς ανθρώπους που βρίσκουν το θάρρος και τη θέληση να αντιμετωπίσουν όσα τους στοιχειώνουν, να κόψουν ένα-ένα τα σχοινιά της εξάρτησης χτίζοντας σχέσεις και διεκδικώντας τα όνειρά τους. Το ότι ρίχνεται τώρα στη φυλακή, είναι μια μεγάλη δοκιμασία που απειλεί όλη τη μέχρι σήμερα προσπάθειά του, αλλά και την προσπάθεια των συνθεραπευομένων του και της θεραπευτικής ομάδας.
Με μεγάλη μας λύπη διαπιστώνουμε ότι εκπρόσωποι της πολιτείας συνεχίζουν  με το ένα μάτι να αντικρίζουν «χρόνιους αρρώστους», με το άλλο «χρόνιους ποινικούς», περνώντας το διπλό αυτό μήνυμα και στην κοινωνία, υπονομεύοντας όλη τη δουλειά που γίνεται σε επίπεδο πρόληψης, απεξάρτησης και επανένταξης.
Είμαστε σίγουροι ότι ο Γιώργος και οι συνθεραπευόμενοί του θα δώσουν και αυτή τη μάχη υπεύθυνα, αντλώντας δύναμη ο ένας απ’ τον άλλο για να προχωρήσουν «καθαροί» μέσα απ’ τη δοκιμασία.
Όσον αφορά εμάς, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας στον Γιώργο, στους εργαζόμενους και τους θεραπευόμενους του 18 ΑΝΩ και τις οικογένειές τους.
Ζητούμε την άμεση αποφυλάκιση του Γιώργου, που τον θέλουμε μαζί μας, μες στην κοινωνία, να στύψει την πέτρα – και όχι πίσω απ’ τα κάθε είδους κάγκελα.  
Ενώνουμε τις φωνές μας με τους συναδέλφους του 18 ΑΝΩ, ώστε να παύσουν τα «περιστατικά» ακρίβειας στα πίτουρα και φτήνιας στ’ αλεύρι όσον αφορά την αντιμετώπιση του φαινομένου της εξάρτησης, δηλαδή την πορεία  προς μια ζωή με νόημα.


Το Δ.Σ. του Σωματείου

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

Δελτίο Τύπου του 18 ΑΝΩ για τον Γιώργο Π., που κρίθηκε προφυλακιστέος


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 


Ο Γιώργος Π. ετών 38, θεραπευόμενος του "18 ΑΝΩ", πηγαίνοντας να δώσει "παρόν" στο Α.Τ. Αιγάλεω κρατήθηκε έπειτα από ερήμην απόφαση για το "παρόν" που αγνοούσε ο ίδιος ότι έπρεπε να δίνει στο παρελθόν και τώρα, ενώ είναι καθαρός, κρίνεται προφυλακιστέος.

Ως θεραπευτική ομάδα εκφράζουμε την αγανάκτησή μας, καθώς η απόφαση που τον οδηγεί στην φυλακή θέτει σε κίνδυνο την θεραπευτική του πορεία.

Ο Γιώργος Π. βρίσκεται στο στάδιο της Κοινωνικής Επανένταξης, το τρίτο και τελευταίο στάδιο της θεραπείας του, μετρώντας 800 μέρες περίπου καθαρός. Παρακολουθεί το σχολείο του "18 ΑΝΩ" με επιτυχία θέτοντας γερές βάσεις, πάνω στις οποίες χτίζει μια νέα ζωή χωρίς ουσίες και εξαρτήσεις.

Ζητάμε ο κ. Γιώργος Π. να επανέλθει άμεσα στις θεραπευτικές διαδικασίες, οι οποίες θα τον απομακρύνουν από τις καταστροφικές συνέπειες που θα αποφέρει η φυλάκισή του.


Για την Θεραπευτική Ομάδα

Μονάδα Απεξάρτησης Τοξικομανών

«18 ΑΝΩ»

Κυρούσης Αλέξανδρος

Διευθυντής ΕΣΥ

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2017

Κοινότητα, καθολική κρίση και καθολική πρόληψη των εξαρτήσεων [ΜΕΡΟΣ Γ΄]: Καθολική κρίση - αποδομώντας κερματισμένες «ευαλωτότητες»



Κοινότητα, καθολική κρίση και καθολική πρόληψη των εξαρτήσεων (Μέρος Γ΄)




Του Νίκου Λάιου*

Καθολική κρίση: αποδομώντας κερματισμένες «ευαλωτότητες»

Οι επικρατούσες αφηγήσεις της νέας φάσης, στην οποία έχει εισέλθει η χώρα μας από το 2010, εστιάζουν στην οικονομική διάστασή της. Οι όψεις της ερμηνεύονται με όρους οικονομικούς, συναρτώνται με διεργασίες οικονομικές και διακηρύσσεται πως μπορεί να ρυθμιστούν με εργαλεία οικονομικά.
Η καθημερινότητα, όμως, βιώνεται με ανατροπές και σε επίπεδο ψυχικό, κοινωνικό, πολιτικό, δημογραφικό, πολιτισμού, ιδεών, προτύπων. Θεσμοί μέχρι πρότινος «δεδομένοι» -από το Δημόσιο Σχολείο ως το Κοινοβούλιο και την ίδια τη Δημοκρατία- καταρρέουν, μαζί και σχέσεις, ηθικές αξίες, νοήματα, προτεραιότητες. Την ίδια στιγμή, γίνονται αισθητές ως βαρύνουσες οι δυσκολίες ανόρθωσης νέων συνθέσεων, στη θέση των παλιών. Ανατροπές, αβεβαιότητα, αναταραχή, ρευστότητα σε κάθε πλευρά της ζωής όλων – ορίστε τα αντικείμενα μιας «διαπραγμάτευσης» καθημερινής, πολύ διαφορετικής απ’ αυτήν που στερεοτυπικά κατακλύζει στήλες και οθόνες.
Μια κοινωνία που συγκλονίζεται από μια τέτοια καθολική κρίση είναι κοινωνία ευάλωτη, κοινωνία σε κίνδυνο. Το στοιχείο της ευαλωτότητας φεύγει από τις λεγόμενες «ομάδες υψηλού κινδύνου» και τα μεμονωμένα «άτομα που χρήζουν φροντίδας». Απλώνεται σε ολόκληρο το κοινωνικό σώμα που χρήζει καθολικών επαναπροσδιορισμών και ανασυγκρότησης, προκειμένου να επιβιώσει σε συνθήκες που απειλούν να του καταφέρουν καταστροφές ως ιδιαίτερο σύνολο ανθρώπων, σχέσεων, χώρων/τόπων, ιστορικής συνέχειας κ.ο.κ.

Η διαπίστωση αυτή δεν υπονοεί πως παύουν οι κοινωνικές ανισότητες﮲ ίσα-ίσα αντιλαμβάνεται την όξυνσή τους. Άρα, δεν συνεπάγεται απόσυρση  φροντίδας από τάξεις, ομάδες και ανθρώπους που πλήττονται περισσότερο από άλλες/ους: συνεπάγεται τη διεύρυνση της φροντίδας για ολόκληρη τη δοκιμαζόμενη κοινωνία, μέσα από μια ριζική ανανοηματοδότησή της με την ίδια την κοινωνία οργανωμένη, με τα μέλη της ενεργά στο προσκήνιο.
Η συνέχεια του Γ΄ Μέρους του άρθρου στο Νόστιμον Ήμαρ


_

10/02. Βιβλιοπαρουσίαση: Θ. Μεγαλοοικονόμου - Λέρος, μια ζωντανή αμφισβήτηση της κλασικής ψυχιατρικης




Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

Άνθρωποι – Σκιές



Άνθρωποι – Σκιές


Ο Τοξικομανής καταρρέει μπροστά στο ασυμφιλίωτο της ζωής με τον εαυτό της. Η κατάστασή του δεν αντιπροσωπεύει τίποτε άλλο από το ναυάγιο της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ζωή του είναι συνυφασμένη με την εξαθλίωση, τη δυστυχία, τον πόνο, την αρρώστια, τη μοναξιά, τη φρίκη.

Ο μόνος και μόνιμος συνοδός του είναι η πια η απελπισία. Στο βάθος του δρόμου καιροφυλακτεί κάθε στιγμή ο θάνατος. Ο τοξικομανής, «εύκολη λεία», κατά τον G.Bataille, είναι «ο καθρέπτης του θανάτου», χαμένος μέσα στον κόσμο των ουσιών, στην απόλυτη μοναξιά, στερημένος από κάθε αληθινή, ανθρώπινη σχέση. Σε μια εναγώνια αναζήτηση, με κάθε τίμημα της δόσης του, επιβιώνει βιολογικά εξαντλώντας και τα τελευταία αποθέματα των ισχνών δυνάμεών του. Ότι κι αν ήταν πριν μπει στον κόσμο των ουσιών, ευαίσθητος, τρυφερός, ωραίος, σπουδαίος, τώρα πια έχει καταντήσει ένα «συρρικνωμένο όν». Έχει χάσει την αληθινή του μορφή, την ανθρώπινη. Έχει μετατραπεί σε σκιά. Τίποτα δεν τον ξεχωρίζει πιά από τον διπλανό του, που κι αυτός, ισχνός και ρακένδυτος, απλώνει το χέρι στους περαστικούς επαιτώντας. Κάποιες φορές δεν ξεχωρίζεις καν αν έχεις να κάνεις με αγόρι ή κορίτσι. Στην Ομόνοια και σε κάθε πλατεία οι τοξικομανείς είναι όλοι ίδιοι: άνθρωποι – σκιές, παρουσίες – απουσίες, ζωντανοί – νεκροί.
Η εγκατάσταση της εξάρτησης είναι μια στιγμή μιας πορείας, άλλοτε άλλης διάρκειας, λίγων χρόνων ή και πολλών δεκαετιών για ορισμένους, κατά την οποία συντελούνται δραματικές αλλαγές στην υπόσταση αυτού του ανθρώπου. Πρόκειται για μια διαδικασία βαθμιαίας αποδόμησης.
Η αποδόμηση ανάγεται στην απώλεια όλων των ειδικά ανθρώπινων χαρακτηριστικών και ικανοτήτων του. Οι καταστροφές που συντελούνται αγκαλιάζουν τη σωματική και ψυχική σφαίρα. Είναι συνέπεια μιας πρωταρχικής αλλαγής που γίνεται μέσα του και αφορά τον τρόπο που αυτός αντιμετωπίζει τον εαυτό του και τον κόσμο. Πυρήνας αυτής της βαθιάς αλλαγής, σαν το σαράκι που τρώει τα σωθικά του, είναι η ολοκληρωτική υποταγή του στον καταναγκασμό της εξάρτησης, η παραίτησή του από κάθε άλλη σκέψη ή δραστηριότητα, η βαθμιαία εγκατάλειψη οικείων στάσεων, συμπεριφορών, αισθημάτων και προσώπων, η πλήρης αποξένωση από τον εαυτό του και τους άλλους.
Σ” αυτήν την πορεία, κατά την οποία η ουσία μπαίνει όλο και πιο βαθιά στη ζωή του, εκτοπίζοντας απ” αυτήν σχέσεις, ενδιαφέροντα, ασχολίες και γενικά όλα όσα τη συνιστούσαν μέχρι τώρα, χάνεται βαθμιαία ο ειδικά ανθρώπινος, ο ειδολογικός, δηλαδή ο κοινωνικός της χαρακτήρας. Χάνεται η ικανότητα της ανεξάρτητης σκέψης, του ανεξάρτητου λόγου, της φαντασίας, της δημιουργίας. Η σκέψη χάνει τον κοινωνικό της χαρακτήρα, επικεντρώνεται σχεδόν αποκλειστικά στην ουσία, εκπίπτει σε μια αφόρητη στερεοτυπία. Το λεξιλόγιο επίσης φτωχαίνει, η εκφορά του περιορίζεται μόνο στον ειδικό κώδικα των συναλλαγών της αγοράς, της υβριστικής έκφρασης, του θυμού και όλων των αρνητικών γενικά συναισθημάτων του. Κάθε ενδιαφέρον για υλικά αλλά και για πνευματικά αγαθά χάνεται. Στη θέση του μένει ένα τεράστιο κενό. Όλες οι προσωπικές αλλά και οι προσωπικές του σχέσεις καταστρέφονται και μαζί τους ακυρώνονται όλοι οι όροι μιας κοινωνικής παρουσίας και δράσης. Η αρχική ρήξη με την οικογένεια και τα άλλα οικεία πρόσωπα γίνεται συστατικό στοιχείο αυτής της πορείας στο κοινωνικό περιθώριο. Και είναι αυτή η διαδικασία της αποδόμησης που δημιουργεί τους όρους της περιθωριοποίησής του. Το νομικό καθεστώς των ουσιών – νόμιμες ή παράνομες – έρχεται να παίξει έναν σημαντικό, αλλά δευτερεύοντα ρόλο σε αυτή τη διαδικασία.
Δραπετεύοντας διαμέσου των ουσιών από το κοινωνικό ιστορικό γίγνεσθαι, το εξαρτημένο άτομο ωθείται προς το κοινωνικό περιθώριο μέσα από μια κίνηση φυγόκεντρη, που υπαγορεύεται τόσο από τη δική του άρνηση να ενσωματωθεί σε μια αφόρητη γι' αυτό κοινωνική πραγματικότητα όσο και από την άρνηση της ίδιας της κοινωνίας να του δώσει τη δυνατότητα ένταξης στον κοινωνικό ιστό. 
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΤΣΑ -ΨΑΞΑΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΒΡΗΚΑΜΕ ΣΚΙΕΣ
Αναδημοσίευση από το eglimatologia.gr
_

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Πρόσκληση σε Συνέλευση Μελών (Παραρτήματα Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας)


ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

                                                                                                            

                                                                                                      Αθήνα, 01 Φλεβάρη 2016
                                                                                     
                                                             
Προς: Μέλη του Σωματείου


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ 
(ΗΠΕΙΡΟΣ - ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ)

Αγαπητοί/-ές συνάδελφοι,

Σας προσκαλούμε σε Γενική Συνέλευση των Μελών του Σωματείου Παραρτημάτων Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας, την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017 και ώρα 11.00 πμ., στα Γιάννενα (Κέντρο Πρόληψης Ιωαννίνων – Παπαδοπούλου 11 – 30ς όροφος).

Θέματα Ημερήσιας Διάταξης:

1.      «Ενημέρωση για τρέχουσες εξελίξεις».
2.     «Προώθηση της πρότασής μας για συγκρότηση θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Κέντρων Πρόληψης».

Υπενθυμίζουμε ότι δικαίωμα ψήφου έχουν όλα τα ταμειακώς τακτοποιημένα Μέλη του Σωματείου. 

Εκ μέρους του Δ.Σ.,

Ο Πρόεδρος                                   Ο Γραμματέας


      Νίκος Λάιος                               Θανάσης Θεοδώρου